استخراج و مصرف سنگ های ساختمانی در ایران دارای تاریخچه ای طولانی است. استفاده از این سنگ ها در هزاره های نخست شکل گیری تمدن در سرزمین ایران، چه بعنوان سنگ های ساختمانی و چه سنگ های تزئینی داخل بناها مرسوم بوده است. آثار بجا مانده از مصرف چنین سنگ هایی در تخت جمشید، پاسارگاد، تخت سلیمان و بسیاری از بناهای ساسانی وبناهای اسلامی تا امروز در سراسر سرزمین ایران پراکنده است. اشیاء زینتی ساخته شده از انواع سنگ های مرمر، مرمریت و غیره، اعم از ظروف و زیور آلات زنانه، در موزه های ایران و دیگر نقاط جهان وجود دارد. تزئینات داخل بناهای تاریخی نیز که بعضاً سالم از زیرخاک درآمده اند، نشان از استفاده سنگ های مذکور در تزئینات داخل ساختمان دارد. اکتشاف، استخراج، حمل، برش، ساب و مصرف سنگ های تزئینی و نما که در طول زمان به روش سنتی در ایران جریان داشته در دهه های اخیر تحولی اساسی یافته است. نمود اصلی و اساسی این تحول، بکارگیری روش های مدرن در این صنعت معدنی است که تغییرات کیفی و کمی کلی در تولید و مصرف این گروه از ذخائر معدنی را به همراه داشته است. روش های استخراج بدون انفجار و بکارگیری وسیع ماشین های سخت بر دو تحول بزرگ اخیر در صنعت سنگ ایران است که در دهه اخیر صورت گرفته و هر کدام به نوبه خود توانسته تولید و مصرف کیفی و کمی سنگ های تزئینی و نما را توسعه دهند